Vanochtend, als vele ochtenden daarvoor, wakker geschreeuwt door mijn wekkerradio. Meestal heb ik daar een hekel aan, en vliegt mijn vuist in een soepele beweging in volle vaart richting mijn snoozeknop, maar zo nu en dan wordt ik wakker gezongen door heerlijke muziek. Zo ook vanochtend, en daarom om een klein stukje van 's werelds grootste Sing/songwriter allertijden: Bob Dylan. Het komt uit het nummer I want you.

The guilty undertaker sighs,
The lonesome organ grinder cries,
The silver saxophones say I should refuse you.
The cracked bells and washed-out horns
Blow into my face with scorn,
But it's not that way,
I wasn't born to lose you.
I want you, I want you,
I want you so bad,
Honey, I want you.