Ja, lieve bloggertjes, het wordt weer eens tijd voor een enorme update. Ik hoop deze week weer eens flink wat te gaan posten, want ik heb weer genoeg meegemaakt! Zo ben ik tegen nieuwe muziek aangelopen, heb ik oude muziek her-ontdekt, ben ik erachter gekomen dat er muziek is die nog niet iedereen kent en zijn er ook minder muzikale dingen mijn leventje gepasseerd. Dus: kom snel terug, je zal niet teleurgesteld worden!


Grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.


(oetjes!)

Radicale mussen, ook wel muslims genoemd, bedreigen de aardkloot. Nadat er eerder een zelfmoordmus de aanval inzette tegen Domino D-Day (en heel wat aanhangers heeft gevonden!); zijn ze nu ten aanval getrokken tegen de betere supermarktketenen in het altijd mooie tjechië. De AIVD-anti-terrorisme-held die de eerste mus om zeep heeft gebracht, wordt nu zelf met de dood bedreigt. Een marinier vlucht niet, dus er is geen aangifte gedaan.

PS: Mijn idee om Domino D-Day om te laten vallen? Huur een hei-machine, ga voor de hal staan, een keer BOEM en het is gedaan!

Wat een talent! Vorige week een nieuw muziekprogramma misbruikt, en het resultaat meteen maar ff online gegooid. Het zijn 2 nummertjes (respectievelijk Amsterdam en Rotterdam), die onderdeel zijn van een veel langere mix. Het zijn zeker nog niet de definitieve versies van de nummers, dus als je het nu niets vind moet je het later nog maar een keertje luisteren.

Enjoy!

S.

PS: niet vergeten te stemmen :P

Sommige kleine dingen zijn zo iritant dat ze het grote leed wat op deze aardbol heerst doen verbleken. Van die dingetjes die je het bloed onder je nagels kunnen halen, frustraties oproepen en - als je toevallig in a wrong state of mind bent - tot waanzin kunnen drijven. Een voorbeeld wat we ongetwijfeld allemaal wel eens meegemaakt hebben:

Vrijdagavond, het bier is koud, de vrouwen warm en je loopt tegen het einde van je geld aan. Snel nog ff langs de digitale geldverstrekker. Ik steek mijn pinpas in de kaartlezer (die identiek is aan het plaatje op het beeldscherm), toets geroutineerd de 4 cijfers van mijn pincode in en bepaal aan de hand van mijn dorst het bedrag wat ik op wil gaan nemen. Dan de laatste stap: Wil je een bonnetje is een vraag die ik altijd met nee beantwoord. Nou hebben ze bij de postbank fantastische pinautomaten die -bij afwezigheid van bonnetjes- vragen: Bon niet beschikbaar, wilt u doorgaan? Als een goed geïndoctrineerde machine ram ik op de NEE knop. En kan weer van voor af aan beginnen met pinnen. De eerste keer dat je dit overkomt voel je je nog een beetje dom. Als het 3x achter elkaar gebeurt, is dit voldoende om elke licht-labiele ziel door te laten slaan. Mijn gedachten gaan uit naar de onschuldige omstanders die hebben moeten aanzien hoe dit gebeeldschermde pinwonder gemollestreerd werd.